Kendini turist rehberi sanan, sevimli geveze bir taksi şoförünün arabasıyla Milli Müze’ye gittim. 1937’de açılmış müzenin ihtişamı dışardan bakıldığında olduğu kadar içeriye girince de çarpıcı. Dışarıdan İstanbul Arkeoloji müzesini andırıyor. (Herşeyi İstanbul’la karşılaştırmaktan alamıyorum kendimi) Bronz çağ, helentistik dönem, romalılar, bizans, memlüklüler arasında koca binada tek başıma seyrettim. İlk alfabe, çocuk heykelleri tabii ki benim için bir ilkti ama ben yine de en çok “mosaique de la jalousie’den (kıskançlık mozaiği) etkilendim. Görsel olarak, renkleri, oranı gözüme iyi gelen herneyse işte o zaten vardı ama beni şaşırtan içeriği oldu. Bizans Beyrutu’nda bir evin girişinde bulunmuş mozaikte
Kıskançlık çok büyük bir günahtır. Ama aynı zamanda içinde bir güzellik barındırır, çünkü kıskançların gözlerini ve kalbini oyar.
Diyor.
Müzeden sonra Eşrefiye’ye yürüdüm, ABC Mall’da bir çeşit kapalı lahmacun ile bir bira içip, Place Sassine’den (sassine meydanı), uzun ve sessiz Sufi sokağa girdim, Halil Kassab’tan geri döndüm. Sassine meydanı her köşesinde ayrı bir café ile aslında tam da mola alınacak bir meydandı ama mola fikrimi Monot sokağı’na sakladım. Geçen sefer şu ünlü sokağı bir baştan bir başa yürüyememiştim, o yüzden Sodeco meydanı’ndaki girişini buldum ki zor oldu, sokak adları her zaman sokakların başında yazmıyor. General Fuad Chebab bulvarı'ndaki çıkışına kadar mola fikrini bir kez daha erteleyerek yürüdüm.
Sokakta geleneksel yapıda oldukça bakımlı evlerin yanısıra ultra modern görünümlü restoran gece klüpleri de var, artık yazmaya hacet yok ama, çoğu kapalı.
Akşam otelden çok uzaklaşmadan Hamra’da blue note denilen bir jazz barda yedik. Şahane caz eşliğinde Kebbe, (bildiğimiz içli köfte ama tıpkı bizim ailede kubbe dediğimiz anneaNnemin yaptığı gibi), cordon bleu ile lübnan şarabı kefraye içtik.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder