Mahalleden hiç uzaklaşasım yoktu, ben de biraz Hamra’da vitrin baktım, kebabjı’da halep kebabı yedim, deniz kenarına inip Corniche’de kayalıklardan denize giren çocukları seyredip çekirdek çitledim.
...
Beklenen oldu, şehrin içinde bomba patladı. Corniche’in sonunda, Lunapark’ın hemen yanında. Ben önce bir kamyondan demir ve cam boşaltıyorlar sandım. Sonra sirenleri duyup, telefonlarımızın çalışmadığını farkedince hızla olay yerine gittik, plaja yayılmış ölülerin henüz hepsini kaldırmamışlardı. Hariri hükümetinden suriye karşıtı Velid Eidoya suikast amaçlı bombada milletvekili, oğlu ve korumaları, yanında da henüz tam sayı bilinmemekle birlikte 10 kişi ölmüş. Geçen haftakinin de bugün ki bombanın da müsebbibi bilinmiyor. Olan herşeyin sebebini Suriye olarak görenler var, tıpkı Filistin mülteci kamplarında savaşan el fetih el islam’ın suriye gizli servisi ile bağlantısı olduğunu söyleyenler gibi. Diğer bir taraftan Hizbullah bir iç devlet olarak ülkenin bir çok kesiminden sempati toplamaya devam ediyor.
Geçen yaz ki savaşın bir yılı dolmadan şehirde patlama sesleri duyulmaya başladı. Hükümetten birinin güpegündüz, şehrin ortasında öldürülmesine tepkiler ne olacak kimbilir? Hariri de aynen böyle iki sene önce şehrin ortasında öldürülmemiş miydi? Bugün hala bu cinayetin mahkemesi olsun mu olmasın mı tartışması sürüyor.
Ambulanslar ve biraz da asker dağıldıktan sonra kıyı boyunca uzanan şehre baktım da az değil çok güzel bir şehir, delik deşik olmuş, ardından gereğinden fazla modern yapılar inşa edilmiş, gerçekten kültür mozaiği bir şehir. Mozaik öyle bin iki bin kişilik iki üç cemaat, bir kaç çalışır halde kilise ile oluşmuyormuş. Bu şehirde 15 ayrı dini cemaat ve her mahallede en az bir kilise ve bir camii var ve herkes herkesin dilini anlıyor. Ama yine de bombalar durmuyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder