onu kırmış olmalı yaşamında birisi.
dinledikce susması, düşündükçe susması..
tek başına iki kişi olmuş kendisiyle gölgesi,
heykelini yontuyor yalnızlığın ustası.
Özdemir Asaf
Valideçeşme'de Akaretler'e doğru inerken sağda bir park var. Park yeşillik, serin, sakin. Adı; Şairler Sofası Parkı. İçinde Özdemir Asaf, Necati Cumalı, Behçet Necatigil, Neyzen tevfik durmuş, taş olmuşlar. Birbirlerinden uzak, sessiz. Hemen yanlarında Sabahattin Kudret Aksal'ın evi. Geceleri pencereden sesleniyor mudur acaba, memnun bu şehirde ahbablarıyla kalmaktan?
Bütün söylediklerim yalan
Yalan yaşamakta olduğum
Ne sıcak memleketlere gitmek istedim
Ne kaçmayı düşündüm
Ben bu şehrin gökyüzünden
Kasabından fırıncısından
Havasından hoşnudum
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder